قرار گرفتن در موقعیتهای استرسزا
عوامل فیزیکی زیادی هستند که ممکن است باعث بد اخلاق شدن فرد شوند. دکتر کارن دویر تسوریرو Karen A. Dwyer Tesoriero مددکار اجتماعی پزشکی دارای مجوز و روان درمانگر مستقر در نیویورک می گوید: ” درد یا ناراحتی فیزیکی و قرار گرفتن در شرایط سخت می تواند منجر به تحریک پذیری و کج خلقی شود، از جمله مواردی مانند عدم خواب کافی، گرسنه بودن یا تغذیه ناسالم.”
در محیط هایی که ناامنی زیاد است فرد مدام نگرانی و ترس برای مشکلات جدید دارد و این نگرانی ها انرژی روانی شخص را تحلیل میبرد و در نتیجه بی حوصله میشود.
مشکلات بیولوژیکی مانند عدم فعالیت ورزشی، کمبود ویتامین د ، بیخوابی و …
ورزش کردن به آزادسازی هورمون های حس خوب در مغز کمک می کند که این هورمون ها به کاهش اضطراب و افسردگی کمک می کنند. ورزش کردن می تواند پیاده روی در اطراف محل سکونت یا پارک نزدیک منزلتان باشد و رفتن به طبیعت نیز تاثیرات مثبت روی خلق و خو دارد.
اگر در طول روز در خانه بمانید و فقط شب ها بیرون بیایید، به احتمال خیلی زیاد در معرض کمبود ویتامین D هستید. کمبود ویتامین D بسیار رایج است و در بروز بسیاری از بیماری های مزمن مانند افسردگی دخیل است. به علاوه بیدار ماندن تا اواخر شب می تواند ریتم شبانه روزی شما را مختل کند و این امر منجر به خواب آلودگی مزمن شده و باعث می شود اکثر اوقات آدم بد اخلاقی باشید.
افرادی که دارای اختلالات مرتبط با افسردگی و اضطراب هستند
افراد مبتلا به اضطراب، افسردگی، اختلال دو قطبی یا اختلال اضطراب پس از سانحه یا یک اختلال شخصیتی احتمالی، همه عواملی هستند که منجر به بد اخلاق شدن می شوند. اغلب زمانی که یک فرد احساس عصبانیت می کند ، به یک محرک خارجی واکنش نشان می دهد که منجر به بروز یک حس گناه یا شرمندگی درونی می شود.
زمانی که گفته می شود فردی همیشه بدخلق و عصبانی است، لازم است که مشکل بررسی شود. اگر خلق و خوی فرد بر روی زندگی روزانه وی و روابط فردی او با اعضای خانواده، دوستان یا همکاران تاثیر بگذارند، زمان آن رسیده که به دنبال بررسی های تخصصی برای سلامت روحی باشد.”
از بین رفتن شور و شوق زندگی
سبک های مرده گرای زندگی مردم مانند در قید و بند بودن زیاد ، عدم علاقه به رقص و تفریح و شادی همگی به نوعی خداحافظی با کودک درونمان است ، کودک درونی که حکم بنزین برای ماشین زندگی را دارد.بهترین راه این است که با کودک درونمان آشتی کنیم و از مسایلی غیرعقلانی لذت ببریم و مدتی زندگی را جدی نگیریم. در جدیترین اهداف نیز اگر کودک درونمان فعال نباشد شوری برای تلاش رسیدن به آن نداریم.
راه حل ها را دوباره تیتروار مرور میکنیم :
️در حد توان محیط های امن برای خود ایجاد کردن
ورزش کردن مداوم 🏃🏻♂️
️تغذیه مناسب 🥗
️تنظیم خواب 😴
کمی از تکنولوژی فاصله گرفتن و ارتباط با طبیعت 🌄
درمان اختلالات روانی
️فعال کردن کودک درون 👶🏻
لذت بردن از چیزهای کوچک به جای مدام به خود گیر دادن
تمرین برای قوی تر کردن تمرکز
️زنده نگه داشتن شورها و انگیزه هایی که به زندگی ما معنا می دهند.