در دنیا هیچ چیز ثبات و قرار ندارد، هیچ چیزی “همان طوری که هست باقی نمی ماند”. این قانونی است که ما مدام آن را از یاد می بریم. اگر جرات داشته باشیم این قانون را بپذیریم که دنیا بی ثبات است و هیچ چیز پایدار نیست، به آرامش بزرگی می رسیم.
تمام تلاش‌های ما برای آنکه “قرار” و “ثبات” را در این دنیا حفظ کنیم، محکوم به شکست است.ما برای آن که “قرار” را حفظ کنیم، بی قرار می شویم، هرگاه سعی می کنیم پدیده ای را همان طوری که هست حفظ کنیم، دچار اضطراب و رنج فراوان برای “حفظ قرار” آن پدیده می شویم.
بی قراری آدم ها عمدتا نتیجه این است که به دنبال قرار می گردند. فقط بی ثباتی است که ثبات دارد.
و ما مدام در حال نقض این مهم ترین قانون جهان هستیم. مدام می خواهیم قرار و ثبات را حفظ کنیم در حالی که اصل جهان بر بی ثباتی است.
