انگیزه من برای تمرین یوگا چیست؟

مترجم: حمیدرضا مختارزاده
مقدمه
هنگامی که یک برنامه تمرین منظم را ایجاد می‌کنیم (که اولین قدم بسیار مهم و پیش پا افتاده نیست) باید دائماً نیات و انگیزه‌های خود را بررسی کنیم: چه چیزی ما را به مت یوگا می‌آورد؟ چرا ما تصمیم می‌گیریم برای این عمل وقت بگذاریم و تلاش کنیم؟ چرا علیرغم مشکلات زیاد پافشاری می‌کنیم؟ واقعا چه چیزی ما را به حرکت در می‌آورد؟

این انگیزه‌ها معمولاً با رشد و بلوغ ما در تمرین، تغییر می‌کنند، اما مهم است که به طور مداوم انگیزه‌های فعلی خود را مشاهده و بررسی کنیم و علاوه بر این، بسیار مهم است که تا چه حد انگیزه‌های ما با اهداف تعیین‌شده در سنت یوگا همسو هستند. این Svādhyaya سوادهیایا است.

انگیزه‌های ناهمسو با اهداف یوگا
یوگا سفری برای خودآموزی و اکتشاف است. در اینجا، می‌خواهم انگیزه‌های خود را برای تمرین و اینکه تا چه اندازه با آنهایی که سنت یوگا تعریف می‌کند، مطابقت دارد، دقیق‌تر بررسی کنم.
برخی از معلمان یوگا نکاتی ارائه می‌دهند که می‌تواند به ما کمک کند انگیزه داشته باشیم. اما آیا این انگیزه‌ها با آنچه یوگا واقعاً هست مطابقت دارد؟
ما ممکن است ترکیبی از انگیزه‌های مختلف داشته باشیم. برخی از این موارد ممکن است پنهان باشند. برخی ممکن است ما را تشویق کنند که چیزی را تمرین کنیم که یوگا نیست! چنین انگیزه‌هایی می‌توانند در پس ذهن ما عمل کنند و ما هرگز آنها را در نظر نمی‌گیریم و اعتبار آنها را بررسی نمی‌کنیم. در اینجا دو نمونه از این انگیزه‌ها که من در بسیاری از افراد مشاهده می‌کنم و می‌توانم در خودم نیز تشخیص دهم، بررسی می‌کنیم.

تناسب اندام خود را حفظ کنیم
ممکن است به منظور تناسب اندام، یوگا را تمرین کنید. با بالا رفتن سن، برخی از دانش‌آموزانم که در حال پیر شدن هستند، با من در میان گذاشتند که احساس می‌کنند بدنشان ضعیف می‌شود و استقامت قلبی-ریوی‌شان کم می‌شود. آنها از من پرسیدند که آیا باید حرکات پویا، هوازی و تمرینات عضله سازی را در تمرین خود بگنجانند؟ پاسخ من این است که، اگرچه حفظ تناسب اندام – حفظ سلامت قلب و ریه‌هایمان مهم است – یوگا در این مورد نیست. من می‌توانم توصیه کنم تمرین یوگا را خالص نگه دارید و روی اهداف واقعی و اساسی یوگا تمرکز کنید. توصیه من این است که تمرین هوازی را در زمان دیگری انجام دهید و آن را با یوگا مخلوط نکنید. به آهسته دویدن بروید، دوچرخه سواری کنید، شنا کنید، یا به باشگاه بروید – مشکلی نیست، مشکلی در این کار نیست. برعکس، مهم است که از بدن خود به خوبی مراقبت کنیم، اما تمرین یوگای خود را به عنوان یک آزمایشگاه برای مطالعه خود، برای توسعه مشاهده، تمرکز، وضوح و تعادل نگه دارید.
تمرین یوگا مطمئناً بدن را سالم و متناسب نگه می‌دارد و ما را قوی‌تر، سبک‌تر در حرکت و انعطاف‌پذیرتر می‌کند. اما اینها صرفاً محصولات جانبی هستند – نه هدف. این انگیزه‌ای همسو با سنت یوگا نیست.

تحت تاثیر قرار دادن دیگران
انگیزه دیگری که گاهی اوقات می‌تواند افزایش یابد، تمرین برای تحت تاثیر قرار دادن دیگران و برتری‌طلبی است. مثلا برای گذاشتن عکس‌های زیبا در اینستاگرام، تا همه ببینند ما چقدر خوب هستیم. این یک تمایل طبیعی است، همه ما می‌خواهیم مورد توجه قرار بگیریم، و ما را دوست داشته باشند. با این حال، بدیهی است که این تمايل، انگیزه‌ای نیست که توسط سنت یوگا تعیین شده است.

در واقع، صرفاً ارسال عکس اشکالی ندارد. آنچه مهم است انگیزه پشت آن است. ب.ک.اس. آینگار در کتابهای خود آساناها را نشان داد. او ده‌ها معرفی انجام داد و عکس‌هایش بسیاری از مراکز یوگا آینگار (اول و مهمتر از همه، موسسه خودش در پونا) را تزئین کرد. اما او این کار را نکرد تا نشان دهد چقدر خوب است، بلکه برای ترویج یوگا و گسترش آن به هر چه بیشتر مردم بود. اگر انگیزه شما منیت نیست، بلکه برای رفاه دیگران است، پس به هر طریقی، ارسال عکس موجه است – اما انگیزه خود را بررسی کنید!

مشاهده گرایش‌ها
همه ما این تمایلات و انگیزه‌ها را داریم. گاهی اوقات آنها پنهان هستند و در پشت صحنه عمل می‌کنند، اما سوادهیایا (خودشناسی) به معنای مشاهده و درک عمیق این انگیزه‌های پنهان است. من می‌توانم این تمایلات را در افراد دیگر تشخیص دهم زیرا می‌توانم آنها را در خودم تشخیص دهم. گاهی می‌خواهم تحت تاثیر قرار دهم، گاهی انگیزه‌ام داشتن اندامی سالم و متناسب است. اما وقتی این را مشاهده می‌کنم، بارها و بارها به این سؤال فکر می‌کنم که واقعاً یوگا چیست؟

بنابراین، یوگا واقعا چیست؟
یوگا خودشناسی است. یوگا مطالعه چیتا (آگاهی) ما به منظور تغییر و تحول آن است. کریا یوگا – یوگا در عمل، مطالعه خودمان در عمل است. ما خودمان را اعمال کرده و بکار می‌گیریم (Tapas) تاپاس؛ ما خودمان را مطالعه می‌کنیم (سوادهیایا). و ما خود را تسلیم می‌کنیم (Ishvara praṇidhāna) ایشواراپرانیدهانا.

وقتی ما از صمیم دل خود را در تمرین به کار می‌گیریم، خود را ملاقات می‌کنیم و خودمان را مطالعه می‌کنیم – چاره دیگری وجود ندارد. و وقتی خودمان را مطالعه می‌کنیم، نیاز به تسلیم شدن را درک می‌کنیم. ما خود را متعادل، بدون خود‌محوری و خود بزرگ بینی کاذب می‌بینیم و سپس به طور طبیعی تسلیم می‌شویم.

در یوگا، ما خودمان را در عمل مطالعه می‌کنیم. ما همچنین می‌توانیم و باید در طول فعالیت‌های روزانه‌مان این کار را انجام دهیم، اما زمانی که برای تمرین یوگا اختصاص می‌دهیم زمانی است که خود را به طور ویژه وقف یوگا کرده که مانند آزمایشگاهی برای مطالعه ما است. آساناها ابزار خاصی هستند که آرامش، توجه، تمرکز و در نتیجه وضوح ایجاد می‌کنند. از این رو، آنها برای خودآموزی ایده‌آل هستند. آنها به ویژه برای چنین امری طراحی شده‌اند. ما باید از این ابزار قدرتمند و فوق‌العاده برای این منظور استفاده کنیم.
باید از خود بپرسیم: چگونه در برابر چالش‌ها واکنش نشان دهم؟ آیا می‌توانم اعمال جسمانی آسانا را با شدت کامل و بدون ایجاد تنش در نفس و حواس و ذهنم به کار ببرم؟ آیا می‌توانم ذهن را بدون محو شدن یا نوسان قوی و هوشیار نگه دارم؟ چگونه به موقعیت‌های استرس زا و ترس پاسخ دهم؟ به محدودیت‌ها؟ آیا می‌توانم حتی زمانی که با مشکل یا شکست مواجه می‌شوم آرام و متعادل باشم؟ چگونه به لذت و درد واکنش نشان دهم؟ آیا می‌توانم حتی در میانه میدان نبرد آرامش را حفظ کنم؟

با افزایش سن بدن ما ضعیف‌تر می‌شود و نمی‌توانیم کاری را که قبلا انجام می‌دادیم انجام دهیم. ممکن است ناامیدی را تجربه کنیم، به خصوص اگر انگیزه اصلی ما اشتباه باشد. اما در واقع، عمل به همان صورت باقی می‌ماند: من خودم را به کار می‌گیرم، خودم را مطالعه کرده و خودم را تسلیم می‌کنم. این تغییر نمی‌کند و ما می‌توانیم آن را در هر سنی انجام دهیم.