پاسخ از ب.ک.اس. آینگار :
در موقع انجام یک آسانا، شما باید نسبت به انجام آن مسحور شده و با صمیمیت، اخلاص، ایثار و تمرکز این حرکت را انجام دهید. هم در شروع و هم در اجرای آساناها باید صفا و صداقتی تمام وجود داشته باشد.
در لحظاتی که تصمیم به اجرای حرکتی دارید، شما باید بر روی این مضمون تامل کنید که آیا بدن شما فرمان ذهن را قبول کرده و ذهن شما به ظرفیت و قابلیت جسم شما توجه داشته است یا نه؟ اگر شما با مطالعه در حالت های جسمی به احساس دریافت های معنوی آن می رسید یا آنکه این نوع آثار و پیامدهای روحی را در کتاب ها مطالعه کرده اید، آیا در تارهای عنکبوتی آنچه که خوانده اید، آنچه که از تجربیات دیگران شنیدهاید یا مطالبی که دیگران نگاشتهاند اسیر هستید و یا آنکه با دیدگاهی جستجوگرانه به انجام این تمرین ها روی میآورید تا مشاهده کنید که با انجام این حرکات، چه انواری بر دل شما تابیدن میگیرد؟
علاوه بر این صفا و صداقت عظیم، شما باید ايمان و شجاعت زیاد، میل حقیقتجویی، آگاهی و جذبه هم داشته باشید. اگر این مطالب و مراتب در فکر شما، در قلب شما و در جسم شما باشند، در این صورت حالت ها به خوبی پدیدار میشوند. آساناها باید در تمام کالبد فرد با شکوه و جلال و زیبایی خیرهکننده تجلی کنند.
این فرضیه و تکلیفی روحی است که از طریق شکلگیریهای جسمی تحقق پیدا میکند.
آسانابه معنای وضعیت است. هنری است که شکلپذیری های جامع جسمانی با نگرش جسمی، فکری و روحی را ممکن میسازد. هر آسانا دو جنبه دارد : اول انجام برخی از اعمال و دوم ادراک بعضی از عکسالعمل ها. وضعیت به طور واضح برخی از حرکات هستند : وضعیت ثابت یک اندام با شکلگیری ویژهای از برخی از حالتهای جسمی. منطور از عکسالعمل توجه به بازتاب ویژهای است که این حالت ها ایجاد میکنند.
وضعیتهای یوگایی تظاهر و تشکل خارجی مضامینی است که در ذهن وجود داشته و با صفبندی و شکلگیری انبوهی از عضلات و مفصلها به شکل تصویر و نمای جسمانی ثابت و دلانگیز ظاهر میشوند. در این لحظات در کالبد آدمی آرامش عمیقی در استخوانها، مفاصل، عضلات، رشتهها و سلول ها احساس میگردد.
با تمرکز کردن بر روی قسمتهایی از بدن که در حالت کار است، آن قسمتی از ذهن که در شرایط فعالیت است و قسمتهایی از ذهن که تحت تاثیر اگاهی قرار نگرفتهاند، ما آگاهی خود را در همان سطح و شرایطی قرار میدهیم که جسم در آن وضع قرار دارد.
از آنجا که قسمتهایی از بدن ما منقبض و قسمتهایی کشش پیدا کرده است، ذهن ما هم باید از این تغییرات و تحولات تبعیت کند. این همان عکسالعمل پذیری و همان حساسیت است. زمانی که این حساسیت به صورت مساوی و مشابه توسط بدن، ذهن و روح احساس شود، ما در یک حالت تعمق یا مدیتیشن که آسانا نامیده میشود، قرار گرفتهایم. در این شرایط دوگانگی بین جسم و ذهن، همینطور ذهن و روح محو شده و از بین میرود.
برگرفته از کتاب درخت یوگا
لینک خرید کتاب درخت یوگا برای هم وطنان خارج از ایران
آستانه تحمل درد در آسانا تا چه حد باید باشد که موجب آسیب دیدگی نشود؟