یوگای احیاگر را می توان شکل لطیف تر و مهربانانه تری از یوگا تلقی نمود. این سبک از یوگا اغلب دربرگیرنده ی ابزارهای یوگا چون آجر، متکا، پتو، صندلی و… می گردد. متاسفانه، بسیاری از مردم، یوگای احیاگر را خسته کننده یا خیلی کند می پندارند، اما حتی علاقه مندان یوگای قدرتی و اکتیو نیز می توانند از مزایای گنجاندنِ تمریناتِ یوگای احیاگر در برنامه ی روزمره ی معمول خود بهره مند گردند. در اینجا هفت علتی که افراد در تمامی سطوح سنی و قابلیتی بواسطه ی آن می بایست به تمرینِ یوگای احیاگر بپردازند را از نظرتان می گذرانیم.
۱. انعطاف را افزایش می دهد.
به طور کلی یوگای احیاگر، حفظ وضعیت های بدنی برای حداقل دو دقیقه و عمدتاً حتی بیشتر را مطالبه می کند. با این مدت طولانی تر حفظِ هر وضعیت، ماهیچه های گرفته، کش آمده و به آرامی آزاد می شوند. امری که به شما امکانِ دسترسیِ ژرف تری به وضعیت ها را اعطا می کند. هرچه بیشتر یک وضعیت را حفظ کنید، به ژرفای بیشتری دست می یابید. به لطفِ ابزار، یوگای احیاگر با ورودِ آهسته به هر وضعیت، خطرِ کشیدگی عضلات را کاهش می دهد.
۲. گرفتگیِ عضلات را برطرف می کند.
یوگای احیاگر زمینه سازِ رهاسازیِ گرفتگی و انرژی منفی است که غالباً در ماهیچه ها ذخیره می شود. با استفاده از ابزار، ماهیچه ها می توانند با کشش، آرام بگیرند. با رها شدن عضلات، احساسِ فوق العاده ی رهایی از تنش به سراغتان می آید، هنگامی که این عضلاتِ گرفته، آرام می گیرند و انرژی، آزادانه به جریان در می آید.
۳. ذهنِ بی قرار را آرام می بخشد.
می توان یوگای احیاگر را شکلی از مراقبه به شمار آورد که در وضعیت های مختلفی اجرا می شود. با حفظِ وضعیت ها به مدتِ طولانی تر و استراحت دادن به عضلات، می توانید با تمرکز منحصراً بر تنفس، یا به صورتِ آرمانی؛ تمرکز نکردن بر چیزی، فضایی را برای آرام ساختنِ ذهن فراهم آورید. هرچه بیشتر تمرین کنید، بیشتر قادر به حمل این آرامش با خود، خارج از زیراندازتان (در زندگی روزمره) خواهید بود.
۴. بدن را ترمیم می کند
یوگای احیاگر، دستگاه عصبی پاراسَمپاتیک را فعال می کند. این دستگاه بخشِ غیرارادیِ دستگاهِ عصبی می باشد که ضربانِ قلب، فعالیتِ روده ای و سایر کارکرد های بدنی را کنترل می نماید. وقتی دستگاهِ عصبی پاراسمپاتیک بواسطه ی یوگای احیاگر درگیر می گردد، ضربان قلب تا سطحِ سلامتی، آهسته شده و اندام های بدن موفق به تنظیم خود به شیوه ای شایسته تر از حالت وجودیِ معمولاً برآشفته ی ما می گردند.
۵. که شامل ترمیمِ عاطفی نیز می گردد.
با آرام کردن ذهن و ایجاد فضایی پذیرنده، بیداری احساساتی که مدت هاست خفته بودند و روی دادنِ آزادسازیِ عاطفی دور از ذهن نیست. ممکن است در صورت روی دادن این موضوع شگفت زده شوید، اما تنها آن را قبول کنید، بگذارید اتفاق بیافتد، و به شما حسِ تسکینی دست خواهد داد که قبلاً هرگز تجربه نکرده بودید.
۶. دستگاهِ ایمنی را تقویت می کند.
یوگای احیاگر با آرام ساختنِ ذهن و بدن، جسم را نیز طراوت بخشیده و دستگاهِ ایمنی را تقویت می نماید. از آن جا که وضعیت های بدنی در رستوریتیو یوگا به شکل مفرط طاقت فرسا نیستند، این سبک از تمرین برای افرادِ بیمار یا ضعیف نیز سودمند می باشد.
۷. به شما امکان می دهد که از مزایای کامل مربوط به هر وضعیت بهره مند شوید.
اغلب در جلسات تمرینی یوگای، ما با توجه به سبک یوگا به درجات مختلف از وضعیتی به وضعیتِ دیگر جا به جا می شویم، و با این که از این امر مزایای مخصوص به خود را کسب می کنیم، همیشه جا برای استفاده از مزیتِ بیشتری نیز هست. یوگای احیاگر به این خواسته جامه ی عمل می پوشاند. برای نمونه، وقتی یک وضعیتِ خم به جلو را برای ۵ دم و باز دم حفظ کنید، آرام زا است، پس فقط تصور کنید اگر آن را برای پنج دقیقه نگاه داریم چه اتفاقی می افتد. یا مثلاً بهره ای که بدن از یک وضعیت پیچ می برد را در نظر بگیرید، حال اگر بتوانید این وضعیت را برای بیش از ۳۰ ثانیه حفظ کنید چه خواهد شد؟ بدنتان از شما متشکر خواهد بود.
یوگای احیاگر را نوعی درمان در نظر بگیرید. هنگامه ی آن فرا رسیده است که همه چیز دیگر را رها کنید و به تنِ خود مهر و مواظبتی که استحقاق دارد عطا کنید. بدنی که تمامیِ روز برای شما عرق می ریزد و کار می کند را با یوگای احیاگر پاداش دهید.
آیا شما برای روی آوردن به تمرین یوگای احیاگر دلایل دیگری را دارید و می خواهید آن را با ما در میان بگذارید؟ جنبه ی مورد علاقه ی شما از این سبکِ تمرینیِ آسانا چیست؟ در قسمت نظرات ما را باخبر کنید.
به قلمِ لیز رُسِنبلوم
آینگار یوگا شیراز