《وقتی «سالامبا شیرساسانا» را انجام می‌دهم، نگاه می‌کنم که سرم کجاست، شانه‌هایم کجاست، موقعیت گردنم را زیر سؤال می‌برم. مثلاً ابتدا در «تاداسانا» می ایستم و فضای بین گوش و گردن و همچنین گردن و شانه را مطالعه می کنم.
…. آگاهی و هوش شما در تعادل سر باید یک خط مستقیم روی بدن شما ایجاد کند، از سر تا پاشنه پا. هوش درونی باید به موازات پشت بدن، جلو بدن و پهلوها باشد. …. اگر سر به عقب برود پاها جلو می آیند. اگر ساق پا را به عقب برگردانید، پا جلو می آید و همه چیز خراب می شود. … بازو نباید روی بازو پایین بیاید. اگر این کار را انجام دهد، بار روی ستون فقرات وارد می‌کند و عضلات گردن را کوچک می‌کند و باعث درد گردن، سر درد و غیره می‌شود. اگر دست ها محافظ نباشند، شانه های شما فرو می ریزد و گردن وزن را احساس می کند. اگر از بازوها مانند پاهای سه‌پایه استفاده کنید، دیگر وزن بدن را روی سر یا گردن خود احساس نمی کنید. …
پس راز تعادل سر این است که وزن بدن خود را روی سر خود احساس نکنید و این “سالمبا شیرساسانا” کامل است.》
(Guruji B.K.S. Iyengar in Astadala Yogamala)
