نویسنده و طراح: بابی کلنل (معلم ارشد آینگار یوگا)
مترجم: حمیدرضا(بهمن) مختارزاده
مزایا:
تمرین به این روش وزن ناشی از دست‌ها، بازوها و شانه‌ها را به حداقل می‌رساند. اگر احساس لرزش در بازوها یا درد شانه می‌کنید، با این تکیه‌گاه تمرین کنید تا بتوانید برای مدتی طولانی‌تر (۳ تا ۵ دقیقه) وضعیت را حفظ کنید. کار با این شیوه باعث می‌شود که آرنج، زیر بغل و مفاصل شانه باز شوند. افراد مبتلا به تونل سندرم کارپل نیز از این تنوع بهره‌مند خواهند شد، زیرا باز شدن کف دست و انگشتان به آزاد شدن عضلات و رباطهای ملتهب بدون فشار کمک می‌کند.
آدوموکا شوان آسانا اندام‌های داخلی را وارونه می‌کند و ذهن را آرام می‌کند.
توجه:
تمرین روی مشت برای مبتلایان به تونل کارپل ایده خوبی نیست، زیرا باعث تسکین این عارضه نمی‌شود و کشیدن عضلات بازو را از دست‌ها و از طریق مفاصل شانه آسان نمی‌کند.
مدل: سوزان توریس
کمربند را محکم کنید: اگر طناب‌های دیواری در دسترس نیست، می‌توانید یک کمربند بلند یوگا را دور دستگیره‌های محکم در یا دستگیره های در ببندید. مطمئن شوید که لولاهای در می‌توانند وزن شما را تحمل کنند.
نکات تمرینی: بازوها: داخل و بالای بازوها را به بیرون بچرخانید. آرنج‌های خود را به داخل فشار دهید. پایه انگشتان سبابه را به سمت پایین به زمین فشار دهید.
پاها: قسمت داخلی ران‌ها را به عقب بچرخانید. پاشنه‌ها را به عقب و پایین فشار دهید. انگشتان پا را بلند کرده و باز کنید. پایه انگشتان شست پا را به سمت پایین فشار دهید. تا زمانی که احساس کنید عضلات بیرونی ساق پا به داخل استخوان ساق پا فشرده می‌شوند.
به عنوان یک آسانای بازیابی ترمیمی (رستوریتیو): همچنین می‌توانید این روش را تمرین کنید تا مغز را به عنوان بخشی از یک توالی بازیابی تازه کنید. می‌توانید سر خود را روی یک تکیه‌گاه یا آجر نگه دارید.
با تشکر و قدردانی از معلمانم،
BKS Iyengar (۱۹۱۸-۲۰۱۴)، ، Geeta Iyengar (۱۹۴۴-۲۰۱۸)، Prasanta Iyengar, Abhijata Sridhar، و Sunita Parthasarthy.
نقشه ها و متن © بابی کلنل. تمامی حقوق محفوظ است. بدون اجازه قبلی تکثیر نمی‌شود.
Drawings and text © Bobby Clennell. All rights reserved. No reproduction without prior permission